Όπως η καρδιά είναι η αντλία για το κυκλοφορικό σύστημα, έτσι και το διάφραγμα είναι η αντλία για το λεμφικό σύστημα. Η προς τα πάνω και προς τα κάτω κίνηση του διαφράγματος κατά τη βαθιά διαφραγματική αναπνοή, είναι απαραίτητο συστατικό για την ικανοποιητική επιστροφή του λεμφικού υγρού στην κυκλοφορία.
Οι ασθενείς που πάσχουν από λεμφοίδημα στο άνω ή κάτω άκρο, επωφελούνται ιδιαίτερα από θεραπευτικά προγράμματα, τα οποία συμπεριλαμβάνουν διαφραγματικές ασκήσεις αναπνοής. Η κίνηση του διαφράγματος, σε συνδυασμό με τις κινήσεις της κοιλιάς (κοιλιακών μυών), του θωρακικού κλωβού και της μέσης, βοηθούν, επίσης, τη γενικότερη σωματική υγεία και εξασφαλίζουν τη σωστή φλεβική ροή στον ασθενή.
Η φτωχή οξυγόνωση του οργανισμού προκαλεί στρες και τάση σε μύες όπως το διάφραγμα, με αποτέλεσμα την ελλειπή κυκλοφορία της λέμφου στον οργανισμό. Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής που πάσχει από λεμφοίδημα, έχει ανάγκη να χαλαρώσει το σώμα του, εκτελώντας βαθιές διαφραγματικές αναπνοές, ώστε να αυξηθεί η πρόσληψη οξυγόνου στο αίμα. Αυτή η αλλαγή στην ενδοκοιλιακή πίεση, βοηθά τη συσσωρευμένη λέμφο να παροχετευθεί σωστά.
Η διαφραγματική αναπνοή πριν την εκτέλεση των θεραπευτικών ασκήσεων, μπορεί να συμβάλλει, επίσης, στην παροχέτευση της λέμφου στο θώρακα και βοηθάει όλους τους τύπους λεμφοιδήματος, όπως στο άνω ή κάτω άκρο, αλλά ακόμα και στο κεφάλι και το λαιμό. Οι αναπνευστικές ασκήσεις συστήνεται να εκτελούνται πριν και μετά τις ασκήσεις αποκατάστασης, αλλά κι όσο πιο συχνά μέσα στην ημέρα είναι δυνατόν.
Τρόπος εκτέλεσης διαφραγματικής αναπνοής:
Εισπνοή
Για αρχή και χάριν ευκολίας, ο ασθενής βρίσκεται ξαπλωμένος ύπτια (ανάσκελα). Τοποθετεί τις παλάμες του ή ένα βιβλίο πάνω στην κοιλιά, ακριβώς κάτω από το θώρακα. Παίρνει βαθιά εισπνοή από τη μύτη, ώστε να νιώσει την κοιλιά του να γεμίζει με αέρα και να ανεβαίνει (θα πρέπει να ανέβουν οι παλάμες ή το βιβλίο). Η κοιλιά δουλεύει χαλαρά χωρίς να την πιέζει.
Εκπνοή
Ο ασθενής εκπνέει από το στόμα, αφήνοντας τον αέρα να βγει, πιέζοντάς τον με τους κοιλιακούς μύες. Οι παλάμες ή το βιβλίο πρέπει τώρα να κατέβουν.
Σκοπός αυτής της άσκησης είναι ο ασθενής να εκπαιδευτεί να χρησιμοποιεί πάντα και αυτόματα αυτό το είδος αναπνοής, όταν κάνει τις θεραπευτικές για το λεμφοίδημα ασκήσεις του. Συνιστάται κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών του ασκήσεων στα άνω ή κάτω άκρα, το δύσκολο κομμάτι της κίνησης να εκτελείται κατά την εκπνοή.
Ο ασθενής μετά από αρκετές επαναλήψεις και αφού έχει εκπαιδευτεί σωστά, μπορεί να κάνει την άσκηση της διαφραγματικής αναπνοής και σε άλλες θέσεις, όπως καθιστή ή όρθια.
Προτείνεται να εξασκείται αυτή η τεχνική σε κάθε ευκαιρία. Μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά ο ασθενής τελικά, θα μπορέσει να καταφέρει να αναπνέει σωστά για όλη την υπόλοιπη ζωή του.